Witam Nowy Rok....

Troszkę mnie nie było... Niestety panujące ostatnio dookoła wirusy nie oszczędziły mnie i leżałam pogrążona chorobą dwa tygodnie. Nie obyło się bez antybiotyków, co w moim stanie było już zupełną ostatecznością. Na szczęście moja córka okazała się mądrym i posłusznym dzieckiem - nie pcha się na ten świat, czeka cierpliwie, aż mamusia wydobrzeje i nabierze nowych porcji sił.

Ktoś mi ostatnio powiedział, że pojawienie się dzieciątka w rodzinie to taka ogromna fala endorfin, która zalewa nas po same uszy. Już myślę, w jaki sposób zbudować tamę dookoła naszej rodziny, aby ten poziom endorfin utrzymywał się stale na wysokim poziomie. Abyśmy mogli poić się z tego źródła i dzięki temu z większą energią, większymi pokładami sił, wiary, nadziei i miłości, iść przez kolejny rok. Z większymi pokładami, niż ten roku ubiegły, w którym sporo paliwa spaliliśmy. A że ciągle niestety musimy iść tą trudniejszą, wyboistą drogą, na której zdecydowanie więcej się przepala energii, dodatkowy zbiornik paliwa jest nam jak najbardziej wskazany. Więc czekamy na ciebie z niecierpliwością nasz Zbiorniczku kochany ;)

A żeby już całkiem zakończyć klimat świąteczny, mam jeszcze dwie bombeczki karczochowe do pokazania, które jako jedyne z moich tegorocznych tworów nie poszły w świat, tylko zostały na naszej choince.